Analiza Arctic News z 8 września 2022 r.
Zdjęcie satelitarne NASA Worldview przedstawia Morze Beauforta (Barrow, 7 września 2022 r.). Obraz pokazuje, że między wybrzeżem Alaski a lodem morskim znajduje się dużo otwartych wód. Ustalenie, gdzie są otwarte wody, a gdzie zaczyna się lód morski, jest trudne. Pak dryfujący często zakrywają chmury. Z kolei gdy jest on widoczny, pozostaje pytanie, co można jednoznacznie uznać za lód morski.
Zdaniem wielu analityków o zaistnieniu przełomowego zdarzenia o nazwie Błękitny Ocean Arktyczny można będzie mówić, gdy zasięg pokrywy morskiej spadnie poniżej 1 mln km². W dniu 6 września 2022 r. wynosił on 4,912 mln km², czyli więcej niż w ostatnich latach o tej porze roku. Jednakże lód jest bardzo cienki, przez co na wielu obszarach akwenu występują tylko małe jego fragmenty.
Według Narodowego Centrum Danych o Śniegu i Lodzie (NSIDC) pojedynczą komórkę danych satelitarnych można postrzegać jako wypełnioną lodem morskim, gdy jest go w niej co najmniej 15%. Jeżeli za minimalny poziom przyjmiemy 50%, to okaże się, iż stan ten dotyczy w tych dniach ⅕ komórek. W takiej sytuacji można stwierdzić, że jesteśmy świadkami pierwszego przypadku pojawienia się Błękitnego Oceanu Arktycznego.
Posługując się opublikowaną przez NSIDC mapą, zobaczymy, ile z 4,912 mln km² można uznać za lód morski. Naniesiony na nią zarys w przybliżeniu wskazuje, że 6 września 2022 r. na morzach Arktyki pozostało tylko 991 tys. km² paku lodowego. Niektóre komórki z wyższą jego koncentracją mogły zostać pominięte. Należy też podkreślić, że od dłuższego czasu utrzymuje się La Niña, a związane z nią niższe temperatury powietrza zwiększają zasięg pokrywy morskiej, który w przeciwnym razie byłby mniejszy.
W zależności od tego, co liczone jest jako lód morski, możemy już doświadczać Błękitnego Oceanu Arktycznego, czyli przekroczenia jednego z najważniejszych planetarnych punktów krytycznych.
Tłum. exignorant
Blog exignoranta 